• Strona Główna •Bolonia
Bolonia (wł. Bologna) – miasto w północnych Włoszech, położona jest między Padem a Apeninami na wysokości 54 m n.p.m. Stolica regionu Emilia-Romania.
Miasto założone przez Etrusków (lub Umbrów) jako Felsina. W IV wieku p.n.e. zajęta przez celtyckie plemię Bojów, przybyłych z Galii Zaalpejskiej lub z północy przez Alpy Pennińskie. Po podboju Bojowie i Etruskowie stworzyli cywilizację nazywaną galijsko-etruską. Po bitwie pod Telamonem popadła w zależność od Rzymu. W czasie II wojny punickiej Bojowie pomogli Hannibalowi. Klęska Kartaginy oznaczała koniec niepodległości miasta. Rzymianie zniszczyli wiele miejscowości w okolicy i zdobyli miasto (192 p.n.e.).
Rzymska kolonia Bononia została założona w 189 p.n.e.[1]. Po zbudowaniu dróg Via Aemilia w 187 p.n.e. miasto stało się centrum handlowym, połączonym z Arezzo dzięki Via Flaminia minor a z Akwileją dzięki Via Aemilia Altinate. W czasach rzymskich Bolonia liczyła od 12 do 30 tys. mieszkańców i okresowo była drugim największym miastem w Italii oraz jednym z najważniejszych miast w cesarstwie z wieloma świątyniami, termami, teatrem i areną. Pomponiusz Mela wymieniał Bolonię wśród najbogatszych miat Italii. Za rządów Klaudiusza (41-54) zostało zniszczone przez pożar. Odbudowane w I wieku n.e. przez Nerona.
Po długotrwałym upadku w czasie wojen z Germanami świetność przywrócił Bolonii jej biskup Święty Petroniusz. Zbudował on klasztor św. Stefana i odbudował wiele innych budowli. Po upadku cesarstwa zachodniorzymskiego w państwie Odoakra i Teodoryka Wielkiego. W VI-VIII wieku w egzarchacie raweńskim. Bizantyjczycy otoczyli miasto murami, jako że broniło ono granic egzarchatu. W 728 zdobyta przez króla Longobardów Liutpranda i przyłączona do Królestwa Longobardów. Od 756 w składzie Państwa Kościelnego.
Od początku XII wieku wolna komuna miejska (okres znacznego rozwoju). W 1088 założono Uniwersytet Boloński. W 1168 przystąpiła do Ligi Lombardzkiej, zawiązanej przeciwko cesarzowi Fryderykowi Barbarossie. W 1294 liczyła 60-70 tys. mieszkańców i była prawdopodobnie szóstym co do wielkości miastem w Europie, po Kordobie, Paryżu, Wenecji, Florencji i Mediolanie. Po przegranej bitwie pod Zappolino (1325) Bolonia oddała się pod opiekę papieża. W 1348 w Czarna śmierć zabiła około 30 tys. mieszkańców. Przez jakiś czas była niezależna lub podlegała Mediolanowi. W latach 1506-1860 ponownie znalazła się pod władzą papieży.
W czasie wojen napoleońskich była stolicą Republiki Cispadańskiej (1796-1797), potem przyłączona do Republiki Cisalpińskiej (1797-1802), następnie w Republice Włoskiej (1802-1805) i w Królestwie Włoch (1805-1815). Bunty przeciwko władzy papieży wybuchały w 1831 i 1849. Po tym ostatnim w mieści stacjonował garnizon austriacki.
Od 1860 w zjednoczonych Włoszech.
W 1945 (od 9 do 21 kwietnia) walki między 2 Korpusem Polskim a oddziałami niemieckimi w rejonie Bolonii. Jej zdobycie zakończyło działania 2 Korpusu Polskiego w kampanii włoskiej. 2 sierpnia 1980 na dworcu kolejowym nastąpił zamach terrorystyczny - zginęło 85 osób, a ponad 200 zostało rannych.
(źródło: www.wikipedia.pl, informatory drukowane)